In de regel mag men er bij vrouwen vanuit gaan dat een buikomtrek van minder dan 80 centimeters een gezonde situatie betreft. Is deze omtrek echter meer dan 80 centimeters dan is er sprake van een matige verhoging van het risico op de ontwikkeling van allerlei aandoeningen en bij een buikomtrek van meer dan 88 centimeter wordt deze situatie zelfs ernstig.
Bij een man is een gezonde buikomtrek minder dan 94 centimeter. Een matig verhoogd risico loopt men als men een buikomtrek van meer dan 94 centimeters heeft en bij meer dan 102 centimeters aan buikomtrek loopt men een verhoogde kans op het krijgen van allerlei aandoeningen.
Hoewel het meten van de omtrek van de buik wel een globaal beeld kan geven van het lichaamsgewicht is dit zeker geen exacte graadmeter en mag men er niet zomaar conclusies aan verbinden. Om echt zekerheid te krijgen dient men een arts te consulteren die vervolgens het vetpercentage in het lichaam en rond de buik kan bepalen.
Verder is het natuurlijk alleen mogelijk om de meting van de buikomtrek toe te passen om het lichaamsgewicht te bepalen bij een volgroeide persoon, een volwassene dus. Voor kinderen kan men de buikomtrek niet toepassen omdat zij vaak niet alleen van leeftijd maar ook nog eens van lengte kunnen verschillen naast het verschil in sekse. Op het moment twijfelt of een kind een gezonde buikomtrek heeft doet men er ook goed aan om een arts te raadplegen zodat deze het betreffende kind kan beoordelen.
Een teveel aan buikvet is overigens wel voor iedereen een teken dat er actie moet worden ondernomen vanwege gezondheidsklachten. Dit geldt dus niet alleen voor volwassenen maar ook voor kinderen met veel buikvet.