Toch is de ene likdoorn de andere niet, er komen namelijk een aantal verschillende soorten voor die elk hun eigen kenmerken hebben. Zo kent men op de eerste plaats de gewone likdoorn (clavus). Deze is een pijnlijke verhoorning van de opperhuid door de uitoefening van druk en/of wrijving hierop. Daarnaast ken men nog de zogenaamde weke likdoorn (clavus interdigitalis). Deze likdoorn bevindt zich tussen de tenen, in de meeste gevallen tussen de vierde en de vijfde teen, en is erg pijnlijk omdat er voortdurend druk op blijft staan.
Een vasculaire likdoorn is daarentegen erg pijnlijk doordat er bloedvaatjes mee zijn gegroeid. Deze likdoorns kunnen vaak lastig weg worden gesneden en worden in veel gevallen daarom behandeld met behulp van een chemische pakking. Neurovasculaire likdoorn zijn, min of meer, gelijk aan de vasculaire likdoorns, enkel zijn er bij deze soort likdoorn ook zenuwuiteinden bij betrokken. Om die reden is deze likdoorn hypergevoelig en komt in de meeste gevallen voor bij mensen die een gevoelige huid hebben op de toppen van de tenen. Een zogenaamde zaadlikdoorn ontstaat zonder druk en/of wrijving en vertoont gelijkenis met een klein graankorreltje. Deze soort likdoorn is overigens niet pijnlijk.