Een te hoge bloeddruk houdt in dat het hart meer moet gaan werken om het bloed, tegen een hogere weerstand in, door heel het lichaam te kunnen pompen. Daardoor wordt de spierwand van de linker hartkamer na verloop van tijd dikker en minder flexibel, wat op den duur tot diastolisch hartfalen kan leiden Verder verhoogd een hoge bloeddruk het risico op het ontwikkelen van atherosclerose en hiearmee verhoogt dit het risico op het ontwikkelen van een hartinfarct, angina pectoris, een beroerte of claudicatio intermittens. Ook hartritmestoornissen, met name boezemfibrilleren, kunnen het gevolg zijn van een te hoge bloeddruk.
Een hoge bloeddruk kan in de bloedvaten een verhoogde wandspanning tot gevolge hebben. Dit zal de kans op het krijgen van een hersenbloeding aanzienlijk verhogen. Zeker op het moment dat er ook nog sprake is van een verworven of aangeboren vaataneurysma. Een hoge bloeddruk zorgt er verder voor dat er eiwitten in de urine worden geduwd. Wanneer men dat opmerkt dat weet men dat er een beschadiging in de nier, of nieren, op is getreden. De functie van een nier kan verminderen doordat het weefsel zich kan gaan verharden. Uiteindelijk kan dit tot chronisch nierfalen en zelfs een nierziekte of zelfs de dood leiden.
Bij een behandeling vermindert de kans op een beroerte tot een normale waarde en het risico op het krijgen van een hartinfarct vermindert wel aanmerkelijk, maar de waarden van gezonde mensen worden niet helemaal meer bereikt. Sommige bloeddrukverlagende medicijnen hebben een positief effect op de nieren waardoor deze vaak gespaard kunnen blijven.
Hoewel de gevolgen van een te hoge bloeddruk ernstig zijn, is het vaak moeilijk om de leefstijl zodanig aan te passen dat de risico’s hierop worden verkleind. Het is namelijk niet altijd even eenvoudig om de ingesleten gewoontes af te leren en het roer volledig om te gooien qua bewegings- en eetpatroon. Soms kan deskundige begeleiding voor deze mensen voldoende stimulans bieden om de veranderingen door te zetten.