Op het moment dat de bloeddruk te hoog is wil dit zeggen dat het hart veel harder moet werken om al het bloed door heel het lichaam te kunnen pompen. Er is dan immers een hogere weestand waar tegenin gepompt dient te worden. Het gevolg daarvan is dat de spierwand van de linker hartkamer na verloop van tijd minder flexibel zal worden en dikker zal zijn geworden. Op denduur kan dit leiden tot zogenaamd diastolisch hartfalen.
De kans dat men arteriosclerose wordt eveneens door een te hoge bloeddruk in de hand gewerkt. Deze aderverkalking heeft op zijn beurt weer tot gevolg dat men een groter risico loopt op het krijgen van een hartinfarct, angina pectoris, een beroerte of claudicatio intermittens. Maar ook hartritmestoornissen, boezem defibrilleren, kan een gevolg zijn wanneer men lijdt aan een te hoge bloeddruk.
Voor de bloedvaten in de hersenen heeft een te hoge bloeddruk eveneens niets goeds in petto wand door een verhoogde bloeddruk zal de wandspanning toenemen en het risico op een hersenbloeding toe doen nemen. Zeker als er eveneens sprake is van een verworven of een aangeboren vorm van vaataneurysma. Maar ook voor de nieren is een verhoogde bloeddruk gevaarlijk omdat hierdoor de eiwitten door het bloed in de urine worden geduwd. Als er eiwitten in de urine zitten betekent dat er een beschadiging op is getreden aan één of beide nieren. Het nierweefsel kan zich gaan verharden en daarmee de functie van de nier verminderen of tot chronisch nierfalen of de dood kan leiden.
Wanneer men een hoge bloeddruk gaat behandelen dan daalt het risico op een beroerte tot een normale waarde. De kans op een hartinfarct vermindert hierdoor wel, maar de waarden van gezonde personen worden niet meer bereikt.