Hoewel men zou verwachten dat er bij een liesbreuk in alle gevallen klachten zouden ontstaan is dit niet altijd het geval. Er komen namelijk ook gevallen voor waarbij de patiënt geheel klachtenvrij is maar toch een liesbreuk ontwikkeld heeft. Maar ongeacht het wel of niet hebben van klachten en de aard hiervan kan een liesbreuk in geen enkel geval vanzelf genezen of verdwijnen. Wel heeft een liesbreuk eerder de neiging om groter te worden. In een dergelijk geval kan men uiteraard wel meer klachten gaan ontwikkelen. Zo is het bijvoorbeeld mogelijk dat de liesbreuk bekneld komt te zitten waardoor men een heftige pijn zal ervaren. In een dergelijke situatie is een spoedoperatie noodzakelijk omdat men anders met gangreen en necrose te maken zal krijgen en de kans op overlijden zelfs aanwezig is.
Om vast et stellen dat men een liesbreuk heeft zijn in de regel geen ingewikkelde onderzoeken nodig. De arts kan bij de patiënt, terwijl deze staat, de liesbreuk in de meeste gevallen eenvoudig vaststellen. Zodra er een liesbreuk bij iemand geconstateerd is dan zal de chirurg met de desbetreffende persoon bespreken, hoe in een individueel geval de liesbreuk behandeld zal gaan worden. Meestal zal er door de arts een operatieve ingreep worden aangeraden om zo de breuk te kunnen verhelpen. Een breukband wordt immers nog maar zelden voorgeschreven bij het constateren van een liesbreuk.