In ernstige gevallen kan een arts besluiten om het extra vocht door middel van een maagsonde of een infuus toe te dienen. Ook kan de onderliggende oorzaak van de uitdroging worden behandeld. Medici kunnen dan eveneens gebruik maken van de rehydraterende middelen. Vaak gebeurt dit als er sprake is van een ernstige vorm van diarree of overmatig braken. Maar ook bij brandwonden en nieraandoeningen komt het vaak voor dat m,en dergelijke middelen toe krijgt gediend om de uitdroging te lijf te gaan.
Men kan een tweetal verschillende manieren onderscheiden waarin de rehydraterende middelen toe kunnen worden gediend. Allereerst heeft men de zelfzorgmiddelen die men gewoon bij een apotheek kan verkrijgen en welke men oraal, dus via de mond, in moet nemen. Het middel dient echter wel eerst op te worden gelost in een bepaalde hoeveelheid water. De andere toediening gebeurt door gebruikt te maken van een infuus zodat het vocht direct in de bloedbaan terecht zal komen en nog eerder de klachten te lijf kan gaan.
Bepaalde groepen van de bevolking lopen extra kans op ernstige complicatie als zij te maken krijgen met uitdroging. Met name baby’s en oudere mensen lopen veel eerder gevaar dan de rest van de mensen wanneer zij te maken zullen krijgen met uitdroging. Het uitdrogen zal bij de risicogroepen ook vaak veel sneller plaatsvinden dan bij de meeste anderen.
Zou men de uitdrogingsverschijnselen negeren of zelfs niet behandelen dan zal de patiënt binnen een paar dagen komen te overlijden omdat het lichaam eenvoudig niet in staat is om naar behoren te functioneren zonder de aanwezigheid van genoeg vocht.