Als de tandjes doorkomen is een baby nog zo klein dat hij of zij niet kan vertellen wat er is. Toch merk je dit wel aan de houding van het kind. Veel baby’s wrijven- of maken slaande bewegingen richting het gezicht. Het speeksel volume neemt toe, het lijkt wel of je de hele dag met een spuugdoekje klaar moet staan. Veel baby’s steken opeens alles in hun mond wat ze tegenkomen, hierbij maken ze duidelijke bijtende bewegingen. Door het kauwen op voorwerpen, vingers en soms de eigen knuistjes verdwijnt de irritatie aan het tandvlees. Dit is dus een natuurlijke functionele reactie van het kindje.
Als de kiezen doorkomen nemen de symptomen toe. Het kindje heeft pijn, wil wel getroost worden maar kan je ook geïrriteerd wegduwen. Hierdoor lijkt het of het kindje boos is. Het kindje weigert voeding waar het op moet kauwen. Door een andere, vloeibare keuze in voeding kan het kind diarreeachtige ontlasting krijgen. Een duidelijk symptoom bij het doorkomen van de kiesjes zijn de rode wangetjes van de baby die warm aanvoelen. Het kindje grijpt naar het pijnlijke wangetje wat meestal een nieuwe huilbui oplevert. Sommige baby’s gaan aan de eigen oortjes trekken. Dit kan een uitstralende pijn, of afreageren zijn, maar controle bij de huisarts kan geen kwaad. De speekselklieren worden gestimuleerd waardoor het kindje kan kwijlen. Vooral als het kindje ligt kan dit hoestbuien veroorzaken. Bij de drogist is een verzachtende gel te koop die de pijn enigszins wegneemt. Verder helpt eigenlijk alleen maar troost tot die nare tijd voorbij is.