Leefgids.be

De behandeling van hyperthyreoïdie is afhankelijk van de oorzaak. Soms kan door middel van een bloedonderzoek een ontsteking vastgesteld worden. Als er sprake is van een schildklierontsteking wordt er in de meeste gevallen niet behandeld, de schildklierontsteking verdwijnt vanzelf weer. Van sommige medicijnen is bekend dat ze een overactieve schildklier kunnen veroorzaken, andere medicijnen zijn hierbij de oplossing. Als de oorzaak niet bekend is kan er een onderzoek worden gedaan met radioactief jodium dat uitsluitsel moet geven. Het radioactief jodium wordt met een injectiespuit of infuus ingebracht. Ongeveer een uur nadat het radioactief jodium is ingebracht wordt een scan gemaakt. In de tussentijd mag je niet plassen. Om het radioactief jodium snel te verwijderen moet je ongeveer anderhalf tot twee liter water drinken.

Eveneens kan men met radioactief jodium een gedeelte van de schildklier vernietigen. Deze behandeling wordt gedaan om de schildklier- en daarmee de productie van de schildklierhormonen te vernietigen. Deze behandeling wordt gedaan in het ziekenhuis en kost een paar dagen. Bezoek is tijdens de onderzoeksdagen niet toegestaan. De behandeling wordt alleen maar uitgevoerd bij vrouwen die niet zwanger zijn en die het eerste half jaar ook geen plannen hebben om zwanger te worden. Een behandeling met radioactief jodium klinkt eng maar geeft vaak snel verbetering en is bovendien ook veilig. Door de gerichte behandeling worden andere lichaamsdelen zo minimaal aan straling blootgesteld dat hier geen beschadigingen ontstaan.

Naast een behandeling met radioactief jodium kan een arts ook kiezen voor een medicinale behandeling. Hierbij wordt vaak gekozen voor een tweezijdige behandeling. Je krijgt medicijnen die de werking van de schildklier stilleggen en medicijnen waarin de juiste hoeveelheid schildklierhormonen is opgenomen. Als laatste behandeling kan een arts besluiten om te opereren, ook bij een operatieve behandeling wordt een deel van de schildklier weggenomen. Deze behandeling wordt alleen uitgevoerd als men als gevolg van een struma hyperthyreoïdie heeft. In dit geval kan de hals zodanig opzetten dat er bijvoorbeeld slikklachten kunnen ontstaan. Het risico bij behandeling van hyperthyreoïdie is het ontstaan van een te traag werkende schildklier. Na de behandeling van hyperthyreoïdie vinden dan ook regelmatig bloedcontroles plaats.