Hartkloppingen (met als medische term palpitaties) wordt in de medische wereld gezien als een symptoom of als een klacht van een patiënt. Het hebben van hartkloppingen betekent niet meer of minder dan: het zich op een meestal onprettige manier bewust zijn van het kloppen van het eigen hart. Dus het hoeft niet per se een vreselijke aandoening te zijn, maar men heeft dus een opvallende klop van het hart.
De kans dat hartkloppingen ernstig zullen zijn is niet per definitie te geven, maar men kan wel een
onderscheid maken tussen hartkloppingen van de patiënt.
Men kan het hart voelen kloppen omdat er inderdaad iets ongewoons wordt
opgemerkt aan de wijze waarop het hart klop. Ook kan het natuurlijk zo zijn dat er iets anders aan de hand is, men focust zich erop. Deze andere reden kan dus zijn dat de aandacht sterker op het kloppen van het hart gericht is dan normaal gesproken het geval zou zijn. Meestal is men namelijk niet constant bezig met of het hart klopt en hoe. Daarom kan men wanneer men erop gefocust is dit wel opmerken en anders niet.
Naast de oorzak dat men gefocust is op het kloppen kan het ook zo zijn dat er een serieuze oorzaak ten grondslag ligt aan het vreemde kloppen van het hart. Er kan namelijk een potentiële hartritmestoornis aan ren grondslag liggen. Men kan hierbij in levensbedreigende situaties terecht komen wanneer dit niet tijdig behandeld *wordt.
Het* antwoord op de vraag of hartkloppingen ernstig zijn is dus: niet altijd. Men kan het opmerken, maar en geen last van hebben, maar let wel op wanneer, hoe lang en in welk soort situatie men zich bevindt wanneer er sprake is van hartkloppingen. Daarnaast is het bij twijfel altijd raadzaam een huisarts te raadplegen. Deze kan men meer vertellen over een eventuele aandoening of een situatieschets nader toelichten. Wanneer men er veel last van heeft zal de behandeling ook zo snel mogelijk volgen.
