Een diagnostische laparoscopie wordt erg veel gebruikt in de gynaecologie. Maar vrijwel alle inwendige buikorganen (galblaas, lever, milt, buikvlies, dunne darm, de blinde darm en de dikke darm) kan men op deze manier uitstekend op deze manier bekijken. In de gynaecologie wordt laparoscopie ingezet om een diagnose te kunnen stellen bij een verminderde vruchtbaarheid of bij klachten van pijn die zich richten op de onderbuik.
Op het moment dat een vrouw niet zwanger raakt, kan een gynaecoloog met een diagnostische laparoscopie onderzoek doen naar de reden hiervan. Gedurende zo’n laparoscopie worden onder andere de eileiders beoordeeld. Een eileider moet voldoende doorgang bieden zodat zaadcellen bij de eierstok kunnen komen en daarna een bevruchte eicel naar de baarmoeder kan worden getransporteerd. Langs de vagina spuit men dan een blauwe vloeibare kleurstof in de baarmoeder. Op het moment dat deze kleurstof langs de eileiders in de buikholte kan komen dan betekent dit dat de eileiders open zijn.
Maar een laparoscopie kan ook dienen om een ontstoken blinde darm uit de buikholte te verwijderen of om andere organen of de algehele situatie in de buikholte in oogschouw te kunnen nemen. Afhankelijk van dat wat de arts waarneemt kan deze besluiten direct actie te ondernemen of om dit uit te stellen voor een normale operatieve ingreep. Het voordeel van een laparoscopie is dat men geen grote buikwond krijgt, vaak ook dat de ontstane wond eerder zal genezen en er zullen aanzienlijk minder complicaties op kunnen treden die het gevolg zijn van de ingreep .