Echter niet bij alle maagbloedingen zal men beginnen te braken. Zeker op het moment dat er maar een geringe hoeveelheid bloed vrij is gekomen bij een maagbloeding dan zal men er haast niets van merken. Men kan het wellicht wel zien aan de kleur van de ontlasting maar men hoeft verder geen extra klachten ervan te hebben.
Heeft men daarentegen voor de duur van een langere tijd last van dit soort geringe maagbloedingen dan kunnen er symptomen ontstaan welke wijzen op bloedarmoede. Door een tekort aan ijzer in het bloed, waardoor de bloedarmoede ontstaat, zal men zich moe en/of duizelig kunnen voelen maar daarnaast ook last kunnen krijgen van oorsuizen. Verder kan men een blekere huid krijgen, vooral bij de nagelriemen, is dit vaak goed te zien en ook de lippen kunnen eveneens bleker worden.
Bij een ernstige bloeding van de maag kan men in een toestand van shock terechtkomen en is het noodzakelijk dat men met spoed naar een ziekenhuis wordt vervoerd om daar te worden behandeld. Door het verlies van het bloed kan het lichaam immers niet, of minder, goed meer werken.
Met andere woorden: een maagbloeding kan men niet in alle gevallen herkennen omdat er in bepaalde gevallen niet eens sprake is van duidelijke klachten. Op andere momenten zijn deze klachten juist wel erg duidelijk en vormen deze zelfs, wanneer er niet in wordt gegrepen, een bedreiging voor het leven van de patiënt.