Risicofactoren glaucoom
Een glaucoom kan een aangeboren aandoening zijn of ontstaan doordat kamerwater niet goed wordt afgevoerd. De oogdruk blijft een risicofactor maar deze is voor een arts moeilijk weer te geven omdat er mensen zijn met een hoge oogdruk die nergens last van hebben en mensen met een normale oogdruk die een glaucoom ontwikkelen. Hoewel dit nog nooit bewezen is en er ook nog geen medicijnen of andere behandelingen voor bestaan, zou een glaucoom iets te maken kunnen hebben met de doorbloeding of misschien de vorm van de papil. Van een secundair glaucoom kan men wel een risicofactor geven.
Patiënten met suikerziekte lopen risico om een neovasculair glaucoom te ontwikkelen. Neovasculair betekend nieuwe bloedvaten, en dat is precies de oorzaak. Door de diabetes kunnen er nieuwe bloedvaatjes groeien op het netvlies. Bij venastamocclusie sluit de hoofdader van het netvlies, ook hierdoor kunnen nieuwe bloedvaatjes ontstaan op het netvlies die een neovasculair glaucoom kunnen veroorzaken. Als door een abnormale ligging de iris tegen de lens schuurt dan komen er pigmentkorreltjes vrij, bij deze aandoening loop je het risico op pigmentdispersie glaucoom. Maar ook bepaalde medicijnen kunnen een glaucoom veroorzaken.
Een pseudo-exfoliatie glaucoom wordt waarschijnlijk veroorzaakt door afschaven van het lenskapsel door de pupil. Zeker is men hier niet van. Wel zeker is dat een witgekleurd schilferig materiaal de afvoer van kamerwater blokkeert waardoor een glaucoom ontstaat. Verder kunnen oogontstekingen en oogletsels een glaucoom veroorzaken. Ga altijd naar een arts als er oogproblemen zijn. Ook een oogbloeding en een tumor in het oog zijn een risico voor het ontwikkelen van een glaucoom. Het grootste risico bij een glaucoom is te late ontdekking. Vaak is de schade al in mindere of meerdere mate aanwezig in het oog. Als de oogzenuw eenmaal beschadigd is dan kan deze niet meer herstellen, dit wordt door de artsen glaucoomschade genoemd. Het zicht verdwijnt vanaf de zijkanten van het oog en gaat steeds verder naar het centrum van het oog. In de eindfase zie je nog slechts vlekken, je kunt geen gezichten meer herkennen, niet meer lezen, geen televisie meer kijken en dergelijke. Uiteindelijk word je blind.