Reisziekte ontstaat voornamelijk door de bewegingen of de schommelingen van het vervoermiddel waarin of waarop men zich bevindt. De reden waarom men last van reisziekte krijgt ligt in het evenwichtscentrum in de hersenen. De schommelingen en bewegingen zullen immers dit gebied prikkelen waardoor er een gevoel van misselijkheid kan ontstaan evenals de aandrang om te gaan braken. Niet ieder mens is (even) gevoelig voor het ontwikkelen van reisziekte. De klachten verdwijnen over het algemeen weer vanzelf zodra men de beweging van het vervoermiddel stop zet.
Kinderen hebben doorgaans vaker last van reisziekte dan oudere personen omdat bij hen het evenwichtsorgaan nog niet genoeg is ontwikkeld. Een vaak gehoorde stelling is dan ook dat men over reisziekte heen zou moeten groeien. Niet iedereen is het hier echter volledig mee eens omdat dit zou betekenen dat volwassenen geen last zouden moeten hebben van reisziekte.
Reisziekte ontstaat doordat de informatie die het evenwichtsorgaan, de ogen en de sensoren die de houding van het lichaam registreren geen overeenstemming weten te bereiken. Men raakt hierdoor als het ware in de war waardoor men zich ziek gaat voelen. Men kan beter niet met andere dingen bezig zijn tijdens het reizen zoals bijvoorbeeld het lezen van een boek omdat dit de gegevens die de hersenen binnenkrijgen alleen nog maar gecompliceerder zal maken en de klachten toe doen nemen.
Men moet proberen om zich te concentreren op dat wat komen gaat. Dit kan men onder andere doen door zelf het vervoermiddel te besturen of, als dit niet mogelijk is bij de bestuurder te gaan zitten en met hem, of haar mee te kijken. Zo ziet men bewegingen op tijd aankomen.