Verder moet men voorkomen dat een besmet persoon hetzelfde serviesgoed of bestek gebruikt als een niet ziek persoon. Men dient dus niet van hetzelfde bord te eten of uit hetzelfde glas te drinken als een persoon die aan roodvonk lijdt. Op die manier kan men namelijk de bacterie snel verspreiden en veel andere mensen met roodvonk opzadelen. Door verder ook aan kleine kinderen te leren hoe zij het beste kunnen hoesten of niezen kan roodvonk zoveel mogelijk worden voorkomen. Kleine kinderen die roodvonk hebben kunnen beter niet hun speelgoed met andere kinderen delen omdat dit zorgt voor extra besmettingsgevaar. Kleine kinderen stoppen immers nog van alles en nog wat in hun mond waardoor de bacterie zich gemakkelijk laat verspreiden.
Mits men niet ziek is hoeft men niet thuis te blijven op het moment dat men roodvonk heeft. Dit zal namelijk een verspreiding van de ziekte niet veranderen omdat men reeds andere kan besmetten op het ogenblik dat men zelf nog geen ziekteverschijnselen heeft. Wel is het aan te raden de leiding van bijvoorbeeld een school of een dagverblijf op de hoogte te stellen wanneer een kind aan roodvonk lijdt. Zo kunnen ouders van andere kinderen alert zijn op de symptomen van roodvonk. Thuishouden van een kind zodra er roodvonk heeft, heeft evenmin zin.