Virussen zullen zich vermenigvuldigen in cellen van andere organismen (de zogenaamde gastheer), waarna deze zich over de overige cellen zullen verspreiden en zich nog verder zullen vermeerderen. Na het oplopen van een besmetting met een virus zal een lichaam vaak zelf voldoende weerstand ontwikkelen om de ongewenste indringer onschadelijk te kunnen maken. Veel mensen hebben bijvoorbeeld een natuurlijke weerstand tegen ziektes als een verkoudheid of bepaalde soorten griep opgebouwd. Dit is echter niet in alle gevallen zo. Bij ziektes zoals hiv of AIDS zal dit namelijk niet gebeuren.
De verschijnselen die horen bij een virale infecties zijn voor een belangrijk deel afhankelijk van het karakter, de locatie in het lichaam van de gastheer en de duur van de infectie evenals van de conditie van het immuunsysteem en de algemene lichamelijke en geestelijke conditie van de patiënt die met het virus is geïnfecteerd.
Het vaststellen van een virale infectie gebeurt vaak door het afnemen van een kleine hoeveelheid bloed die vervolgens in een laboratorium zal worden onderzocht op de aanwezigheid van een bepaald virus. In bepaalde gevallen is het echter hjniet nodig om een dergelijk onderzoek uit te voeren omdat het lichaam al duidelijke tekenen vertoont zoals bij de mazelen of de waterpokken het geval is. Hierbij ziet men kenmerkende veranderingen optreden op de *huid.
Op* het moment dat men dus geen zichtbare symptomen heeft ten gevolge van een virale infectie kan het dan ook gebeuren dat men de ziekte ongemerkt door zal maken of pas in een later stadium de ziekte zal ontdekken. Men is in dergelijke gevallen echter wel vaak besmettelijk voor andere personen. Bij dodelijke virale infecties, zoals AIDS, kan dit zorgen voor besmettingen zonder dat men dit weet.