Op het moment dat men weet welke voedingsmiddelen verantwoordelijk zijn voor de allergie dan dient men goed te letten op de gegevens die aangeduid staan op een verpakking. Dat is niet gemakkelijk want bepaalde allergenen worden niet in alle gevallen met de gelijke benaming vermeld. Zo wordt bijvoorbeeld caseïne en lactose vaak ook als melkeiwitten vermeldt en niet verder gespecificeerd. In ovalbumine of lecithine kan daarnaast ook ei voorkomen en in zogenoemde plantaardige olie kan een kleinere of groetre hoeveelheid arachide *voorkomen.
Wel* zijn er een heleboel van de bekende voedselallergieën welke op een spontane wijze weer zullen verdwijnen. In negentig procent van de gevallen verdwijnt bijvoorbeeld een koemelkallergie tegen de tijd dat een bepaald kind twee jaar oud is. Een allergie voor ei zal in de meeste gevallen pas vanaf 3 jaar gaan *verdwijnen.
Iemand* die last heeft van een voedselallergie zal, mits deze niet vanzelf over is gegaan, zich dienen te houden aan een soort dieet. Hierbij moet men erg goed letten op alle ingrediënten van kant en klare producten en op de dingen die men zelf toevoegt. In een aantal gevallen is het zelfs nodig dat een patiënt contact hierover heeft met een dietist. Deze persoon is immers goed op de hoogte van alles wat met voedsel en voedingsmiddelen te maken heeft en kan dan ook voedingsadviezen en tips geven. Op die manier kan men alleen de voedselallergie trachten te vermijden. Op het moment dat er toch een reactie optreedt dan zal men klachten krijgen en is soms medische hulp noodzakelijk. Bij ernstige reacties is het zelfs soms nodig dat de hulpdiensten erbij moeten komen om het leven van de patiënt te kunnen redden door het toedienen van speciale medicatie.