Bij één op de drie patiënten die lijden aan de ziekte van Bechterew komt een acute ontsteking van het oog voor. Een dergelijke ontsteking wordt ook wel een regenboogvliesontsteking of uveitis geniemd. De ogen zijn vaak niet op hetzelfde moment aangetast; het linker- en rechteroog kunnen elkaar daarentegen wel afwisselen. Het oog is in zo’n geval acuut pijnlijk, overgevoelig voor licht en ood. Bij dit soort klachten is het van belang om zo snel mogelijk naar een oogarts te gaan om blindheid te kunnen voorkomen. Daarvoor krijgt men dan een ontstekingsremmende middel in de vorm van oogdruppels. Soms kunnen er toch littekens ontstaan en kan het gezichtsvermogen alsnog af gaan nemen.
Van alle patiënten met de ziekte van Bechterew heeft één op de twintig mensen een hartprobleem, zoals bijvoorbeeld een lekkende aortaklep of hartritmestoornissen. Vaak ontstaat een dergelijke afwijking in een verder gevorderd stadium van de ziekte, maar soms eveneens eerder. Minder frequent komt een lek van een hartklep voor bij patiënten met de ziekte van Bechterew. Men merkt dit door hartkloppingen en vermoeidheid.
Hartproblemen ontstaan ten gevolge van het littekenweefsel dat door de ontstekingscellen veroorzaakt is. Daardoor veranderen de functie en de structuur van de hartklep en het zogenaamde geleidingsweefsel. Dit kan uiteindelijk leiden tot hartfalen en functioneert het hart niet goed meer. Om de pompfunctie van het hart te verbeteren, kan het noodzakelijk zijn om een hartklep te gaan vervangen. Om de hartritmestoornissen tegen te kunnen gaan, is de plaatsing van een pacemaker nodig.
Doordat de gewrichtjes tussen ribben en wervels minder beweeglijk worden, kan de borstkas bij inademing minder uitzetten. Men komt dus adem tekort. Doordat het middenrif bij in- en uitademen wel kan bewegen is er toch voldoende longinhoud zodat dit meestal weinig problemen geeft.