Leefgids.be

Een aft (stomatitis aphthosa) of afte is een pijnlijk zweertje dat grijs-wit van kleur is en zich in de mond bevindt. De doorsnee van een aft bedraagt ongeveer een halve tot een hele centimeter. Deze komen met name voor op het slijmvies van de wangen, het tandvlees en het verhemelte, maar tevens kan de tong erdoor aan worden getast. De meeste mensen hebben in de loop van hun leven weleens één of meerdere aften gehad. Op het moment dat men voor een langere periode last heeft van de regelmatige vorming van aften in de mond dan is er sprake van recidiverende orale ulceraties (dikwijls afgekort tot R.O.U.). R.O.U. komt betrekkelijk veel voor, zo’n één op de vijf personen lijdt namelijk aan deze aandoening van de mondholte. Stomatitis aphthosa wordt dikwijls veroorzaakt door een Coxsackievirus. De naam afte heeft men ontleend aan het Oud-Griekse άπτω dam kan worden vertaald als branden.

Een op de tien tot één op de vijf mensen voldoet aan het criterium van recidiverende orale ulceraties. Meer dan de helft (56 procent) daarvan behoort tot het vrouwelijke geslacht. In de meeste gevallen betreft het bovendien een jongere volwassene in de leeftijd van twintig tot veertig jaar welke last hiervan ondervinden. De aften kunnen zo’n twee tot drie maal in het jaar terugkeren. De praktijk leert echter eveneens dat bepaalde mensen voortdurend met aften geconfronteerd worden. Maar ondanks de vrij hoge prevalentie hebben maar weinig mensen er veel last van. *

Aften* kan men voorkomen door een goede mondhygiëne erop na te houden. Dit wil dus zeggen dat men de tanden elke dag tenminste twee keer dient te poetsen met een tandpasta. Daarnaast zal men ook het vuil, dat zich tussen de tanden en kiezen kan bevinden, dienen weg te halen met behulp van bijvoorbeeld een flosdraadje of een tandenstoker. Ook een regelmatig bezoek aan de tandarts helpt om de mond in een optimale conditie te houden en eveneens aften te voorkomen. Ziekteverwekkers krijgen op die manier namelijk aanzienlijk minder kans om zich te ontwikkelen en schade aan te richten in de mondholte dan wanneer men de mondhygiëne zou verwaarlozen.