Er is echter naar de meeste van deze genoemde oorzaken onderzoek gedaan. Bij een aantal onderzoeken is vast komen te staan dat de redenen die ouders zelf geven voor het bedplassen van hun kind niet op waarheid berusten. Zo heeft de slaapdiepte van mensen niets te maken met bedplassen. Men heeft, met behulp van hersenonderzoek, vast weten te stellen dat kinderen die in bed plassen wakker zijn.
Een ander deel van de ouders van een kind dat in bed plast denkt dat er lichamelijk iets niet in orde is. Wanneer een dergelijk vermoeden bestaat is het noodzakelijk de huisarts te raadplegen. Als ouder kan men onder andere letten op signalen zoals: een kind plast overdag veel of juist erg weinig of het plast krachtig en ver, de urine kan niet lang op worden gehouden, de urinestraal is onderbroken of juist slap, na het plassen druppelt het kind na lang na, bestaat er pijn na het plassen of heeft er ooit bloed in de urine gezeten. Maar op het moment dat een kind reeds een periode ‘s nachts droog is geweest (dus drie weken of zelfs langer) en overdag de urine op kan houden is er in de meeste gevallen niets aan de hand.
In de meeste geldt overigens dat de oorzaak van het bedplassen minder belangrijk is bij de behandeling ervan. Het maakt dus weinig uit of de oorzaak nu bij een ingrijpende gebeurtenis ligt, een niet deugdelijke zindelijkheidstraining of bij rijping, of een combinatie van verschillende factoren, dit is in feite enkel interessant voor wetenschappers.