Een psychologische therapie is daarom altijd een onderdeel bij de behandeling. Afhankelijk van de ernst wordt psychologische therapie in het beginstadium- of in een later stadium toegepast. Veel boulimie patiënten worden uiteindelijk opgenomen in het ziekenhuis of in een speciale kliniek door de lichamelijke gevolgen. Meestal krijgt men een infuus waardoor vocht en eventuele medicijnen toegediend kunnen worden. Zijn er ernstige lichamelijke gevolgen dan worden eerst deze behandeld voordat met de behandeling van boulimie wordt begonnen.
Ernstige lichamelijke gevolgen zijn lever, nier en hart- beschadigingen en krampen. Pas als de boulimie patiënt in een veilige zone is beland wordt er gewerkt aan een gezond eetpatroon en begeleiding door een psycholoog. De afdeling waar een boulimie patiënt wordt neergelegd is meestal afgesloten. Men moet leren om weer met anderen samen te eten op gezette tijden en niet naar de wc te vluchten om over te geven. In principe is boulimie behandeling vergelijkbaar met elk ander afkickprogramma. Als gevolg van de behandeling kan de patiënt in verschillende gemoedstoestanden terecht komen waarvoor extra medicatie nodig is of waarvoor het behandelplan aangepast moet worden. Als de patiënt hier aan toe is wordt vaak overgestapt naar groepsessies waar soortgenoten inzitten. Pas als een boulimie patiënt weer normaal eet en een normaal gewicht heeft mag hij of zij naar huis. Vaak worden praatgroepen aangeraden, in deze praatgroepen helpt men elkaar, ondersteund men elkaar, en krijgt men advies en ondersteuning om door moeilijke perioden heen te komen.