Het proces begint bij het opmerken natuurlijk. Hierbij merkt men zelf, of een persoon in de omgeving, het probleem op. Men heeft last van de symptomen en hierbij wordt dan vaak een arts geroepen. Men kan een alarmnummer bellen, wat in een dergelijk geval het meest verstandig is, maar men kan ook een arts raadplegen zoals de huisarts. Bij een hartaanval is het belangrijk om snel te handelen en hierbij geen minuut te verliezen.
Nadat er een arts geraadpleegd wordt zal de arts zo snel mogelijk de patiënt beoordelen. De beoordeling die de arts gebruikt is zeer nauwkeurig en hierbij kan hij of zij diverse hulpmiddelen gebruiken. Allereerst weet een arts wat de symptomen zijn of kunnen zijn en daarnaast zal hij enkele bepalingen doen die een hartaanval kenbaar maken. Nadat de arts dit gedaan heeft zal het proces verder verlopen en zal de daadwerkelijke behandeling *plaatsvinden.
De* behandeling van een hartaanval kan twee kanten uit. Het kan namelijk zo zijn dat men een operatie moet ondergaan waarbij er omleidingen gelegd worden tot voorbij de vernauwing, maar het kan ook zo zijn dan de arts de slagader verhelpt van het propje en hierbij een opening maakt voor het zuurstofrijke bloed.
Het eerste vind plaats bij zware hartaanvallen en bij meerdere. Hierbij wordt er een kunststof vat vanuit de aorta, ofwel de lichaamsslagader (de slagader die rechtstreeks uit het hart komt met de grootste diameter in het menselijk lichaam), naar de kransslagader gelegd en dan voorbij de vernauwing, maar meestal verstopping. Hierdoor zal het deel dat geen zuurstof meer kreeg wederom zuurstofrijk bloed toegediend krijgen.
Bij de tweede vorm, ofwel dotteren wordt de vernauwing verholpen door middel van een ballonnetje, dat via de lies naar de kransslagader wordt gebracht, de kransslagader opgerekt en wordt er een ‘stand’ gezet. Een stand is een hulpstuk om de ader blijvend op te rekken, gemaakt van geheugenmetaal.