Een hartaanval komt voor in het menselijk lichaam bij het hart. Het hart is een spier die net zo werkt als alle andere spieren, maar dan contraheert dit op een regelmatig tempo dat wordt aangestuurd door het deel van de hersenen waarop het bewustzijn geen invloed heeft. Dat is maar goed ook, want anders zou men zelf het hart moeten laten pompen, net zoals de gewone spieren te bewegen, gelukkig dat het lichaam dit automatisch overneemt.
Nu gaat het niet altijd goed. Nergens gaat het perfect, gelijk het lichaam. Hier komen ook fouten voor. Bijvoorbeeld een hartaanval. Men heeft hier voornamelijk last van wanneer men tot de risicogroepen behoort. Hartaanvallen komen natuurlijk meer voor bij mensen die er gevoeliger voor zijn, bijvoorbeeld suikerpatiënten, maar dat loopt een beetje samen met de hart- en vaatklachten die er tevens optreden.
De oorzaak van een hartaanval is meestal een propje in het bloed. Dit propje kan zich gemakkelijk door de slagaderen en aderen manoeuvreren en zelfs door het hart, maar wanneer dit in een kransslagader terecht komt (een kransslagader is de slagader die het hart zelf van zuurstof voorziet). Wanneer dit propje dan in een kleinere slagader terecht komt dan zal het vast komen te zitten doordat de diameter van dit stukje, wat niet altijd een propje hoeft te zijn, maar ook bijvoorbeeld een stukje verkalking dat is losgeschoten van een verkalkte ader, groter is dan de diameter van de ader en hierbij de ader volledig of gedeeltelijk afsluit. Het resterende gedeelte van de slagader zal nu geen zuurstof meer kunnen afgeven aan de spiermassa die hier later van afhankelijk is. Dit leidt dan automatisch tot het beginnen met sterven van het betreffende weefsel.