In eerste instantie is de behandeling van hartfalen gericht op het achterhalen en het behandelen van de onderliggende oorzaak. De onderliggende oorzaak is meestal de boosdoener die zorgt voor de grootste schade. Oorzaken kunnen onder andere een klepvernauwing, een kleplekkage of ernstig coronair lijden zijn. Zo zijn er naast deze onderliggende oorzaken nog talloze anderen die eveneens voor ernstige of minder ernstige hartfalen kunnen zorgen. De behandeling is een apart stadium bij het verhelpen van hartfalen.
Wanneer er sprake is van een vermindering in spierkracht van het hart, of een deel van het hart, dan bestaat de behandeling met medicatie uit de volgende medicijnen:
• Bètablokkers:die de hartfrequentie
verlagen. Dit zijn de enige bètablokkers waarvan een gunstig effect
aangetoond is op de lange termijn.
•
ACE-remmers en ARB’s: deze doorbreken de compensatie mechanismen die het hartfalen kunnen verergeren.
ACE-remmers en ARB’s zijn globaal gezien even effectief. Er zijn aanwijzingen gevonden dat het toevoegen van een
ARB aan de bestaande medicatie een positieve effect kan geven. Voor ARB’s geldt dat deze een alternatief kunnen zijn voor patiënten die
ACE-remmers niet goed kunnen verdragen.
Hiernaast dient men de volgende medicijnen eveneens in overweging te nemen:
• Cournarines verminderen de kans op de vorming van stolsels in het hart dat reeds is aangetast.
• Diuretica (plaspillen): deze bevorderen de uitdrijving van vocht door de nieren. De oedemen zullen hierdoor afnemen. Deze worden dus enkel toegediend op het moment dat deze aanwezig zijn. Wanneer deze aanwezig zijn dan is het voor de patiënt al duidelijk dat er sprake is van hartfalen.
• Digoxine:. de laatste stap in de behandeling met behulp van medicatie. Aan dit middel zou worden toegeschreven dat het de contractiekracht van het hart kan
verbeteren. *
Wanneer* er, ondanks het optimale gebruik van
medicatie nog steeds sprake is van hartfalen in klasse
III of IV van de
NYHA classificatie dan kan men het gebruik van een biverticulaire pacemaker in overweging nemen. Dit is natuurlijk geen medicatie meer. Een pacemaker wordt aangebracht door middel van een operatie waarbij er een pacemaker onderhuids wordt aangebracht om het hart opnieuw haar functie te laten vervullen.
