Een infectie met het hepatitis B virus kan niet alleen acuut maar eveneens chronisch zijn. Patiënten die lijden aan een acute infectie kunnen het virus over het algemeen binnen een aantal weken tot maanden klaren.
De kans dat kinderen de infectie kunnen klaren is echter minder groot. Meer dan 95 procent van de volwassene personen of de wat oudere kinderen welke geïnfecteerd worden zullen helemaal herstellen. Dit herstel kenmerkt zich door het ontwikkelen van een immuniteit voor het betreffende virus. Baby’s in de leeftijd van één tot dertig dagen welke het virus via de moeder hebben ontvangen, klaren het virus echter in maar vijf procent van alle gevallen. De infectie zal bij hen dus vaak naar chroniciteit veranderen. Kinderen die geïnfecteerd raken tussen hun eerste en het zesde jaar zijn in 70 procent van de gevallen in staat de infectie te klaren.
Een acute infectie met het virus heeft een beeld van een acute virale hepatitis tot gevolg. In het begin wordt dit beeld getypeerd door een verminderde eetlust, misselijkheid, overgeven, een matige koorts. jeuk en een donker gekleurde urine. Geelzucht ontwikkelt zich in circa één op de drie gevallen. Bij kinderen ligt dit percentage nog lager. De ziekte houdt enkele weken aan waarna een graduele verbetering optreedt. In een aantal gevallen komt een meer ernstige, levensbedreigende vorm voor (fulminante hepatitis) waarbij zich leverfalen ontwikkelt. Bovendien kan de ziekte eveneens volledig zonder symptomen verlopen. De incubatietijd tussen de infectie met het virus en het openbaren van de klachten ligt ongeveer tussen de één en de vier maanden.
Chronische hepatitis B kan na een infectie met het virus ontstaan op het ogenblik dat het lichaam niet het virus kan klaren. Er is per definitie pas sprake van een chronische hepatitis B wanneer deze langer dan een half jaar aanwezig is in het lichaam.