Een bacteriële hersdenvliesontsteking loopt in zo’n vijf tot tien procent van alle gevallen fataal af. Tenminste eem of de vijf patiënten zal verder te maken gaan krijgen met restverschijnselen zoals een hersenbeschadiging of doofheid.
De meest voorkomende gevolgen van een bacteriële hersenvliesontsteking zijn tamelijk snel na de acute ziekte bekend. Een aantal kunnen eveneens op latere leeftijd pas naar voren komen, zoals leer- en gedragsproblemen wanneer men op jonge leeftijd een hersenvliesontsteking heeft gehad. Maar eveneens gehoorklachten kunnen na enkele jaren pas op gaan spelen. De bekendste gevolgen van een bacteriële hersenvliesontsteking zijn: gehoor-, zicht-, en evenwichtsproblemen, hoofdpijn, leer- en concentratieproblemen, gedrags- of geheugenproblemen, klachten met de motoriek, licht en/of geluidsovergevoeligheid maar eveneens vermidnere spierkracht, spasticiteit, epilepsie en zelfs een geestelijke achterstand kunnen mogelijk het gevolg zijn van ene bactierle hersenvliesontsteking.
De meeste patienten houden gen blijvende schade over aan een virale hersenvliesontsteking. In bepaalde gevallen zijn de klachten echter te vergelijken met die van een bacteriële meningitis en kunnen deze blijvend van aard zijn. Soms is het lastig om te bepalen of de klachten het gevolg zijn van de virale hersenvliesontsteking of niet.
Een aantl ekende klachten na een virale hersenvliesontsteking zijn: extreem moe zijn, hoofdpijnjklachten met het gevoel alsof er een band om het hoofd zit, een pijnlijke nek, spierpijn, leer- of concentratieproblemen, overgevoelig zijn voor licht en/of geluid maar ook gedrags- opf geheugenproblemen. Deze klachten zijn met name in de eerste periode na de acute ziekte aanwezig. Bij veel patiënten verdwijnen de klachten echter weer ba enige tijd.
Het risico van ernstige gevolgen na een hersenvliesontsteking ten gevolge van een schimmel is tamelijk groot. Deze komen qua karakter overeen met de gevolgen van een bacteriële hersenvliesontsteking.