Een huislift is een tamelijk groot obstakel en wordt in de meeste gevallen alleen geplaatst als men rolstoel afhankelijk is. Als er een mogelijkheid bestaat wordt de huislift langs de trap gelegd. Vooral in huurhuizen kan de ruimte hiervoor nog wel eens te klein zijn. Een hele verbouwing aan een huurhuis wordt maar zelden gedaan, in de meeste gevallen krijg je in plaats van een huislift een aangepaste, gelijkvloers woning aangeboden. Zijn er geen beschikbare woningen voorhanden dan vindt vaak een tijdelijk opvang in de verzorging of in een revalidatiecentrum plaats. De grote ingreep en hoge kosten zijn hiervan meestal de oorzaak. De enige vervangende optie tot er een huis beschikbaar is kan een bed in de kamer zijn.
Een traplift is maar een relatief kleine ingreep in huis en veel goedkoper dan een huislift. Men moet hierbij dan wel voldoende kunnen bewegen om zelfstandig op- en af de traplift te komen. In tegenstelling tot een huislift kent een traplift maar een stop. Vooral mensen die een traplift toegewezen krijgen kunnen hierdoor in de problemen komen als de wasmachine en droogtrommel op zolder staan. Je moet het werk overlaten aan anderen of de apparaten laten verplaatsen. Je kunt een traplift zelf kopen om veilig naar boven en beneden te kopen als je wat ouder wordt of onzekerder op de benen. Mensen met een laag inkomen krijgen de traplift om gezondheidsredenen toegewezen. De toewijzing gebeurt pas na een keuring van een door de gemeente aangestelde arts. De beperking moet door deze arts als blijvend worden beoordeeld. De traplift wordt eenmalig op kosten van de gemeente geïnstalleerd. Als je gaat verhuizen moet je er zelf voor zorgen dat de traplift in het nieuwe huis geïnstalleerd wordt. De traplift loopt over een rails langs de trap naar boven. Bij de installering van een traplift moet de trapleuning vaak verwijdert worden. De zitting van de traplift kan een kwartslag gedraaid worden om veilig op- en af te kunnen stappen.