Cytomegalie is een ziekte die vanzelf over zal gaan bij personen die een goed immuunsysteem hebben, met andere woorden: hun afweer tegen infecties werkt naar behoren, en in een dergelijk geval is er dan ook geen speciale behandeling vereist. Anderzijds hebben baby’s en peuters evenals personen die een orgaantransplantatie ondergaan hebben, patiënten welke voor kanker onder behandeling zijn, personen die geïnfecteerd zijn met hiv en al die mensen met een verzwakt afweersysteem, een vorm van een antivirale therapie nodig.
Een infectie met het cytomegalovirus kan voorkomen worden door een aantal eenvoudige voorzorgsmaatregelen te treffen, zoals onder andere altijd goed de handen te wassen met water en zeep, voornamelijk na het hebben van lichamelijk contact met een kind, na een baby een schone luier te hebben gegeven en na in aanraking te zijn gekomen met de lichaamsvloeistoffen van een ander mens. Andere soorten voorzorgsmaatregelen om dit doel te bereiken zijn bloed en allerlei verschillende bloedproducten zorgvuldig te controleren op de eventuele aanwezigheid van het cytomegalovirus en enkel en alleen bloed, bloedproducten en organen te gebruiken voor transplantatie of transfusie van personen waarvan si vast komen te staan dat zij niet door het virus geïnfecteerd zijn.
Verder dient men in alle gevallen voorzichtig te zijn met lichaamsvloeistoffen van andere personen. Dus ook wanneer men een intieme relatie heeft met iemand die door het virus is geïnfecteerd. Zonder een goede bescherming, in de vorm van een condoom, kan men namelijk ook door een seksuele partner besmet worden op het moment dat men geslachtsgemeenschap heeft. In het geval van orale of anale seks dient men eveneens passende maatregelen te treffen om de ziekte te kunnen voorkomen. Zoenen is overigens een activiteit die men dient te vermijden omdat het virus zich ook in het speeksel bevindt.
Het best kan men geen bloedtransfusies of orgaantransplantaties ondergaan in landen waar men twijfelt aan de controle die uit wordt geoefend op het donorbloed en het donororgaan. De complicaties die men kan verwachten zijn immers in bepaalde gevallen zeer ernstig. Alleen in levensbedreigende situaties dient men uiteraard het risico op eventuele besmetting wel te nemen in een dergelijk gebied.