Zonder enige vorm van behandeling kunnen mensen die aan difterie lijden twee tot vier weken na het uitbreken van deze ziekte besmettelijk blijven voor andere personen. Dragers van de bacterie echter nog een veel langere tijd. Personen die in aanraking komen met een patiënt die lijdt aan difterie, lopen een erg groot risico om zelf besmet te raken. Deze mensen dienen om die reden zo snel mogelijk gevaccineerd te worden tegen de ziekte.
Ten gevolge van het vaccineren op grote schaal is difterie in de meeste westerse landen een zeldzame ziekte geworden. De difterievaccinatie maakt vaak deel uit van een nationaal vaccinatieprogramma. Het difterievaccin vormt een onderdeel van het DKTP-vaccin. Dit vaccinatieschema is opgebouwd uit zes injecties in de leeftijd van twee, drie, vier en elf maanden en op de leeftijd van vier en negen jaar.
Men mag aannemen dat personen die genoeg tegen difterie gevaccineerd zijn goed tegen deze ziekte zijn beschermd. De beschermingsduur is dan tien jaar. Voor een reis naar gebieden met difterie kan dus wel een herhaling van de vaccinatie noodzakelijk zijn, mits de laatste inenting meer dan tien jaar geleden is. Omdat difterie erg besmettelijk is, is het erg van belang om contact met een geïnfecteerd persoon te vermijden om zelf niet besmet te raken.
Op het moment dat men niet aan een besmetting met difterie behandeld wordt dan zal men uiteindelijk komen te overlijden. In het verleden was difterie dan ook een belangrijke doodsoorzaak onder kinderen in de westerse landen, vandaag de dag is dat nog altijd het geval in landen die minder zijn ontwikkeld of waar men geen goede sanitaire voorzieningen heeft getroffen.