Een klaplong is de toestand, als in de borstholte behalve de long eveneens vrije lucht zit. Deze lucht drukt tegen de inwendige organen, en dus ook op de long waardoor het volume van de long afneemt, in erg extreme gevallen is de klomp, waartoe de klaplong is gevormd, slechts zo groot als een vuist.
Iedere baby komt ter wereld met longen welke in elkaar zitten gevouwen. Omdat de baby na de geboorte een aantal maal inademt zullen de longen zich gaan ontplooien en kan de pasgeborene zelf verder adem gaan halen. De ontplooiing van de longen bij een baby vraagt echter wel een zeer hoge druk. Hierdoor kan het gebeuren dat de ontplooiing niet overal in de longen even goed zal verlopen en dat er door de verschillen in druk welke er dan gaan ontstaan geringe scheurtjes ontstaan in de longblaasjes van de longetjes. Daarna kan er door dit soort scheurtjes lucht gaan lekken in de ruimte welke rondom de longen heen zit welke is bekleed met het longvlies. Dit vlies bekleedt niet enkel en alleen de longen zelf maar eveneens de binnenzijde van de borstkas. Zodra er te veel lucht naar deze ruimte lekt worden de longen daardoor dichtgedrukt en is er sprake van een klaplong.
Indien er een geringe hoeveelheid lucht naar de borstholte gelekt is, dan treden er bij een baby symptomen op zoals; kortademigheid, een snelle, schorre manier van ademhalen, een toegenomen onrust en er kan ook een blauwe verkleuring van de lippen en de nagelbedden waargenomen worden. Wanneer de hoeveelheid lucht veel groter is, dan kan het kind zelfs opeens in ademnood raken. Het kan noodzakelijk zijn om een röntgenfoto te laten maken van de borstkas om zo de locatie van de lekkage van lucht vast te kunnen stellen.