Het is niet altijd duidelijk wat de frozen shoulder veroorzaakt. Wel dat een frozen shoulder vaak het gevolg is van andere aandoeningen in de schouder zoals geïrriteerde pezen, ontstoken gewrichtskapsel of een slijmbeursontsteking. Ook zijn er risicogroepen waarbij een frozen shoulder vaker voor komt. Dit zijn onder andere mensen met diabetes, mensen met verschillende hartaandoeningen, schildklieraandoeningen en vrouwen boven vijftig jaar. De klachten van pijn en het vastzitten van de schouder verdwijnen vaak vanzelf weer. Dit kan soms wel jaren duren. Zodra de klachten van de frozen shoulder verdwijnen herstelt in de meeste gevallen ook de functie van de schouder.
Bij een frozen schouder is het belangrijk dat het schoudergewricht wel in beweging wordt gehouden. Hoewel beweging pijnlijk kan zijn is het belangrijk om de soepelheid van het schoudergewricht in stand te houden. De oefeningen kun je thuis zelf doen of met behulp van een fysiotherapeut. Bedenk dat hoe beter je de oefeningen doet, hoe lager de kans is dat de schouder niet goed zal herstellen. Als gewone pijnstillers als paracetamol niet meer helpen kan de arts een injectie met corticosteroïden in het schoudergewricht geven. Soms is het nodig om het schoudergericht operatief los te maken. Door de frozen shoulder heeft een patiënt een grote bewegingsbeperking. Onverwachte uitschieters met de arm veroorzaken in de meeste gevallen veel pijn. Vooral in het beginstadium van de frozen shoulder heeft men ook ’s nachts pijn. Omdat de goede slaaphouding moeilijk of soms niet gevonden kan worden, kan slapeloosheid ontstaan.