Doordat* een kind met het syndroom Gilles de la Tourette vaak langzamer werkt dan de gemiddelde leerling kan dit problemen veroorzaken. Dit is echter afhankelijk van de hinder die wordt ondervonden van de tics. Verder kan een kind met deze stoornis ook last hebben met schrijven.
Verder is het omgaan met stress dikwijls een probleem. Immers hoe meer stress er is, hoe meer last het kind krijgt van de symptomen. In een situatie die ongestructureerd is zullen de symptomen dan ook vaak erger worden. Bovendien kan een kind opeens last krijgen van spanningen, eveneens doordat het probeert om de tics te onderdrukken.
Maar ook in sociaal opzicht kan een kind met het syndroom van Gilles de la Tourette het zwaar hebben op school. Door problemen met het sociaal functioneren ziet men dan ook vaak dat een dergelijk kind een eenling wordt en buiten de groep valt.
Op het moment dat de leerling structuur aan wordt geboden zal men, als leerkracht, merken dat het beter zal gaan. Dit kan men doen door niet te veel keuzemogelijkheden aan te reiken en door een duidelijk kader aan te geven. Met andere woorden om leerproblemen te voorkomen heeft een kind dat lijdt aan het syndroom van Gilles de la Tourette zowel leiding nodig maar ook ruimte waarin men zich kan bewegen of geluiden kan maken. Door de leerling een plaats te geven waar zo nu en dan een tic mogelijk is zal men de spanning verminderen en de prestaties vergroten. Ook het opdelen van opdrachten in delen en het aangeven van de beschikbare tijd bieden de nodige houvast. Eveneens hulp bij sociale activiteiten kan nodig zijn.