Mensen van wie men zeker weet dat zij niet zijn gevaccineerd tegen tetanus wordt een dosis tetanus-immunoglobuline gegeven evenals een tetanusvaccin. Het vaccin dient zowel na één maand als na een half jaar nogmaals te worden toegediend.
Is van iemand bekend dat hij, of zij, geen volledige vaccinatie doorlopen heeft dan geeft men deze persoon een dosis tetanus-immunoglobuline en een tetanusvaccin.
De ontbrekende vaccinaties worden in zo’n geval aangevuld. Voor jonge kinderen gelden de wettelijk opgestelde richtlijnen voor het voltooien van de basisimmunisatie tegen tetanus.
Mensen die inn ons land op zijn gegroeid, en van wie men het vermoeden heeft dat zij gevaccineerde zijn, en die bovendien ouder zijn dan twintig jaar hebben meestal een vaccinatieprogramma doorlopen. Men is dan nog genoeg beschermd door antistoffen en hoeft om die reden geen tetanus-immunoglobuline nodig maar wel opnieuw een dosis van het tetanusvaccin. De laatste tetanus vaccinatie was immers op negen jarige leeftijd, wat langer geleden is dan de vereiste tien jaar. Oudere personen, (mannen die voor het jaar 1936 geboren zijn en vrouwen voor het jaar 1950) hebben de tetanusvaccins niet ontvangen en moeten wel een dosis tetanus-immunoglobuline *krijgen.
Personen* die volledig gevaccineerde zijn en bij wie de laatste vaccindosis meer dan tien jaar geleden gegeven werd ontvangen enkel een dosis tetanusvaccin.
Hiv-geïnfecteerde personenn met geen goede immuunrespons na een vaccinatie en andere mensen die immuungecompromitteerd zijn krijgen zowel een dosis tetanus-immunoglobuline als een tetanusvaccin. De vaccinatie moet dan na één maand en een half jaar worden herhaald.
Personen die minder dan tien jaar gfeleden volledig gevaccineerd zijn hoeven bij verwonding geen tetanus-immunoglobuline of aanvullende vaccindosis te krijgen.