Leefgids.be

De behandeling van een tetanusinfectie omvat het neutraliseren van de toxine (dit is de gifstof die de bacterie aanmaakt) met behulp van injecties met tetanusimmunoglobulinen als tegengif, het toedienen van een antibioticum, het uitroeien van de bron van infectie en het bestrijden van de spierkrampen. Het uitroeien van de bron van infectie betekent: het verwijderen van het weefsel dat is geïnfecteerd samen met de lichaamsvreemde elementen uit de wond. Spierkrampen kunnen bestreden worden met behulp van ontspannende en kalmerende middelen zoals bijvoorbeeld diazepam. Naast het rusthouden in een aparte, goed geventileerde en verduisterde kamer, is eveneens goede voeding van enorm belang. In ernstige tetanusgevallen kan zelfs beademing van de patiënt noodzakelijk zijn. Personen die tetanus gehad hebben, dienen na hun herstel een actieve immunisatie te krijgen.

In ons land komt de ziekte tetanus nog maar nauwelijks voor vanaf het moment van introductie van tetanustoxoïd in een vaccinatieprogramma. Inentingen worden gegeven door middel van een zogenaamde DKTP-vaccinatie . De DKTP-vaccinatie ontvangt men in de regel op de leeftijd van twee, drie, vier en elf maanden en als vier en negen jarige. Een actieve vaccinatie is de meest doeltreffende vorm van bescherming tegen tetanus. Er bestaan diverse soorten vaccins. Oudere kinderen en volwassen personen dienen iedere tien jaar opnieuw worden ingeënt tegen tetanus.

Een persoon die een verwonding op heeft gelopen en meer dan vijf jaar geleden tegen tetanus in is geënt, kan een herhaaldosis nodig hebben, met name wanneer er straatvuil in de wond aanwezig is. Personen met zeer ernstige of vuile wonden of die geen actieve vaccinatie ontvangen hebben, kunnen behalve een herhaaldosis van het vaccin eveneens tetanusimmunoglobulinen nodig hebben. De kans op tetanus kan verder beperkt worden door iedere wond grondig te reinigen en hierbij al het dode weefsel en lichaamsvreemde elementen weg te halen.

Niet iedereen heeft echter een actieve vorm van vaccinatie gekregen. De reden daarvoor kan uiteenlopen van een religieus motief danwel is men in een land geboren en/of opgegroeid waar er geen vaccinatieprogramma’s op zijn gestart. Deze mensen dienen, indien zij mogelijk een tetanusinfectie op hebben gelopen alsnog alle vaccinaties als tetanusimmunoglobulinen toegediend te krijgen.