Het vocht druk men met behulp van een steriel gaasje of met een schone zakdoek uit de blaar. Er zijn personen die dan meteen heel het vel verwijderen. Dit is echter wel riskant vanwege een mogelijke infectie die zou kunnen ontstaan. Eventueel kan men nog betadine aanbrengen om alles te ontsmetten. De blaar kan hierna dakpansgewijs af worden geplakt met (het liefst een brede) leukoplast of sporttape. Met deze laag zorgt men als het ware voor een tweede huid.
In plaats van een blaar doorprikken kan men deze ook met rust laten en afplakken. Bijvoorbeeld met speciale blarenpleisters, dit is vaak een ovale pleister welke men over de blaar heen plakt. Heeft men de pleister eenmaal goed aangebracht dan kan men er nog dagen of zelfs een week mee doorlopen, totdat de blaar verdwenen zal zijn en er weer een nieuwe huid onder zit. Gebruik in geen geval speciale blarenpleisters op blaren die reeds op zijn geprikt. Als men de pleister er later weer aftrekt is de ellende vaak groter dan het blarenprobleem.
Bepaalde huidartsen schrijven zinkzalf voor aan patiënten die blaren hebben. Hierdoor droogt de blaar namelijk aanzienlijk sneller in en is het lopen de volgende dag niet meer zo pijnlijk.
Wanneer men een blaar voelt aankomen of er eentje heeft welke nog klein is, dan kan Moerasspirea uitkomst bieden. Men kneust een blaadje van dit plantje en smeert het sap op de aangedane plaats en laat het intrekken.