Maar ook zaken als een verkoudheid, griep, bloedarmoede, leukemie of arteriosclerose kunnen de oorzaak zijn van het feit dat men eerder een bloedneus krijgt. Door het veelvuldig gebruik van aspirine of andere soorten medicatie danwel drugs zal de kans op het krijgen van een bloedneus aanzienlijk kunnen toenemen.
Een spontane bloedneus kan diverse oorzaken hebben, een aantal daarvan zijn: heftig moeten niezen, in de neus peuteren, de neus hard snuiten, een slag of ander trauma op de neus en de aanwezigheid van neuspoliepen.
In bepaalde gevallen is het noodzakelijk om te weten wat de precieze oorzaak is van de bloedneus. In een dergelijke situatie wordt in de regel de hulp gevraagd van een Keel-neus en oorarts (KNO-arts). Deze zal dan gaan kijken in de neus, met behulp van een speciaal instrumentje, of het voorste deel van de neus de bron kan zijn van de bloedneus. De neusholte zal door de arts nauwkeurig worden onderzocht om zo te trachten de oorzaak van de bloeding te kunnen vinden. Hiervoor gebruikt de arts en klein reflecterend spiegeltje of een lampje.
Heeft men een bloedneus opgelopen door een val of een klap op de neus dan zal de arts eveneens een röntgenfoto laten maken van het hoofd van de patiënt. Hierop kan men namelijk zien of er verder letsel aan de neus of het hoofd aanwezig zijn. Op het moment dat de arts het vermoeden heeft dat de bloedneus het gevolg kan zijn van een onderliggende aandoening zoals bijvoorbeeld een afwijking in de bloedvaten van de patiënt dan zal verder onderzoek hiernaar uit worden gevoerd. De betreffende patiënt zal hiervoor in de regel door worden verwezen naar een internist. Deze zal binnen de grenzen zijn vakgebied de oorzaak trachten te vinden.