Maar later bleek dat ook in zalm, kabeljauw en spinazie veel meer purine aanwezig is. Per gram is dit al snel vier maal zo veel als in vlees. De topper, als het gaat om het voedingsmiddel dat het meeste van deze stof bevat, is de rauwe maatjesharing. Een exemplaar hiervan nuttigen en men heeft al een dosis voor een paar dagen binnen. Daarnaast zijn gistproducten ook beruchte veroorzakers van jicht. Een fles nagistend bier is bijvoorbeeld erg purinerijk.
Een lichaam maakt zelf eveneens de stof purine aan. En wel een heleboel meer dan men via het voedsel naar binnen kan krijgen. Zelfs wanneer men dagelijks tien stuks maatjes haringen zou eten, dan zou het lichaam qua productie van purine alsnog winnen. Bij het verversen van de lichaamscellen, een proces dat voortdurend plaatsvindt, komt namelijk purine vrij. Het lichaam breekt dat af en voert het urinezuur langs de nieren vervolgens af. Op het moment dat er een verstoring in dit evenwicht is, kan het overschot aan urinezuur zich in de vorm van kristallen op gaan hopen in de gewrichten, waar dan ontstekingsreacties kunnen ontstaan. Dat is jicht en het doet zeer veel pijn.
Het continu proces van celvervanging door het lichaam gebeurt overdag, maar met name ook ‘s nachts. Dat is mede het nut van slapen. Het lichaam is dus voortdurend in de weer met het afbreken en opbouwen van cellen. Bij dat afbreken worden de afbraakproducten zo veel mogelijk is hergebruikt, echter, bepaalde stoffen kunnen door het afbreken niet meer opnieuw in worden gezet. Eén van deze stoffen is purine, een stof welke bij het afbreken ervan urinezuur vormt. Een verstoorde afvoer ervan kan jicht veroorzaken.