Het niet krabben aan de blaasjes is, door de soms optredende jeuk, vaak echter een probleem. Om de jeuk te kunnen verminderen kan men een zinkolie op de aangedane plaatsen aanbrengen wat vaak afdoende zal helpen. Als bijkomend voordeel heeft deze zinkolie dat de blaasjes eerder in zullen drogen. Krentenbaard geneest met het indrogen over het algemeen vanzelf.
Wanneer er krentenbaard in de directe omgeving voorkomt dat kan men extra hygiënemaatregelen inlassen zoals het vaker de handen wassen en veel gebruikte voorwerpen zo vaak als mogelijk schoonmaken. Zeker wanneer men te maken heeft met krentenbaard in een omgeving waarin kinderen aanwezig zijn is het aan te bevelen ook speelgoed goed schoon te houden zodat er geen besmetting plaats kan vinden langs deze weg. K8inderen raken immers vaak hetzelfde object aan en kunnen elkaar daardoor gemakkelijk met krentenbaard besmetten omdat zij ook dikwijls aan jeukende delen van hun huid krabben of peuteren. Gebeurt dit bij krentenbaard dat is de kans groot dat de veroorzakende bacterie aan de vingers komt te zitten. Met deze besmette vingers worden doorgaans niet alleen het eigen lichaam aangeraakt maar ook dat van anderen en de aanwezige voorwerpen.
Kinderen die krentenbaard hebben kunnen beter niet naar school of de dagopvang gaan zolang er geen behandeling is gestart en het besmettingsgevaar is geweken. Door in zo’n geval eveneens de betreffende school of dagopvang in kennis te stellen van de aandoening kan ook daar eventueel passende maatregelen worden genomen zodat er niet nog meer gevallen op zullen treden. Hoewel krentenbaard over het algemeen een onschuldige aandoening is, is het wel zeer vervelend met name voor kleine kinderen die nog niet begrijpen dat ze er niet aan mogen komen.