Bij het grootste deel van deze patiënten komt vandaag de dag na een verwijdering van het melanoom deze niet meer terug. Dit is meer aan een vroegtijdiger ontdekking toe te schrijven dan aan voorname vorderingen in de behandeling. Een melanoom blijft één van de meest kwaadaardige en beruchte vormen van huidkanker.
De behandeling van een melanoom hangt af van het klinisch stadium waarin de ziekte zich bevindt. Dit stadium kan men bepalen aan de hand van de microscopische dikte van het melanoom, gemeten in millimeter (de zogenaamde Breslow index), en van de eventuele aanwezigheid van uitzaaiingen (metastasen) in de lymfeklieren of overige organen, wat vast kan komen te staan door het uitvoeren van klinische en radiologische onderzoeken.
In stadium IA is de behandeling heelkundig: het melanoom moet helemaal verwijderd worden met een marge van één tot twee centimeters gezonde huid rondom de aangedane plaats. Vanaf stadium I B, en bij een Breslow index die meer bedraagt dan 1 millimeter kan het noodzakelijk zijn de meest dichtbij gelegen lymfeklieren, weg te nemen. Indien deze klier al door kwaadaardige cellen in is genomen, worden alle lymfeklieren van deze regio verwijderd.
Indien een patiënt een verhoogd risico loopt op een recidief van het melanoom, dit is voornamelijk vanaf stadium II B het geval dan kan een aanvullende behandeling worden toegediend. Alle kwaadaardige cellen worden eerst verwijderd door plaatselijke heelkunde en/of door verwijdering van de lymfeklieren.
Patiënten met uitzaaiingen in de organen hebben een zwaardere vorm van behandeling nodig. Hierbij wordt chemotherapie met diverse medicijnen via de bloedbaan toegediend. Het behaalde resultaat van een dergelijke behandeling is echter nog niet optimaal te nomen.