Van een melanoom kan men enkel genezen op het moment dat de diagnose op tijd gesteld wordt. Vier op tien personen laten zich echter te laat door de arts onderzoeken en komen binnen vijf jaar na de diagnose te overlijden. De toename van het aantal gevallen met een melanoom is te wijten aan het zich alsmaar meer blootstellen aan de zon. Deze mode kreeg na de Tweede Wereldoorlog ingang toen een bruine huid plotseling synoniem stond voor gezondheid en schoonheid. Negentig procent van de melanoomgevallen zijn namelijk aan de zon toe te schrijven.
Het is dan ook erg gevaarlijk als men zich van tijd tot tijd aan de zon blootstelt, zoals vakantiegangers dat doen op het moment dat deze twee weken of een maand per jaar de zon op gaan zoeken. Men moet dient dan ook bijzonder voorzichtig zijn wanneer men een gevoelige huid heeft, wanneer de huid veel moedervlekken heeft en/of wanneer er gevallen van kwaadaardige huidtumoren reeds in de familie voorkomen
Een aantal risicofactoren voor het krijgen van een melanoom zijn onder andere: een erfelijke aanleg, het hebben van ruim vijftig gewone moedervlekken of tenminste drie onrustige exemplaren. Eveneens personen met een bleke huid, met sproeten of met blond danwel rossig haar hebben een licht verhoogde kans op het ontwikkelen van een melanoom. Dergelijke risico’s liggen allemaal vast en kunnen niet worden beïnvloed. De enige bekende, beïnvloedbare factor voor het ontstaan van een melanoom is de blootstelling aan het zonlicht en het gebruik van de zonnebank. Het gaat daarbij dan met name om het voorkomen van een verbranding van de huid.
Zelfs het gebruik van producten tegen zonnebrand zijn geen reden om langer in de zon of onder een zonnebank te verblijven zonder de bescherming van kleding, zonnebril en hoofdbedekking.