Tijdens het climacterium (de periode die ligt voor het ontstaan van de eigenlijke menopauze) raken de eicellen, welke al bij de geboorte van de vrouw in aanleg aanwezig zijn, op. Verder zal eveneens de hormonale balans van het lichaam van de vrouw veranderen. De oestrogeen- en progesteronspiegels worden dan niet meer zo stabiel. Waardoor ten slotte de menstruatie door zal veranderen. De wijze waarop deze dan verandert verschilt; het kan zomaar van het ene op het andere ogenblik stoppen of meer geleidelijk af gaan nemen. In het tweede geval kan men dit merken aan het feit dat de interval tussen twee menstruaties langer wordt of doordat de bloeding geleidelijk afneemt.
Tijdens dit climacterium dient het vrouwelijk lichaam zich aanpassen aan de natuurlijke veranderingen. Door veranderingen in de hormoonhuishouding kunnen vasomotorische symptomen zoals opvliegers en hartkloppingen ontstaan. Bij een opvlieger voelt men zich plots erg warm worden, men gaat zweten en wordt rood in het gelaat. Teven kan men last krijgen van psychologische symptomen als angst, depressie en concentratiegebrek maar eveneens van urogenitale klachten, zoals atrofische vaginitis, dysurie en urge-incontinentie.
Met name vrouwen van Europese komaf kunnen ook na hun menopauze allerlei klachten ontwikkelen die hiermee in verband staan. Zij hebben onder andere een verhoogde kans om botontkalking en de ziekte van Alzheimer te krijgen. Dit heeft met name te maken met de lage oestrogeenspiegels na de menopauze te *maken.
Hoe* de menopauze exact zal verlopen is niet in één antwoord uit te drukken maar verschilt sterk van persoon tot persoon. Zo zal de ene vrouw meer last hebben van bepaalde klachten dan een ander en zal de ene eerder klachten hebben dan een ander. Ook de duur van de klachten varieert sterk.