Dat men zich misselijk voelt en moet braken is dus eigenlijk geen aandoening op zich maar doorgaans het gevolg van een andere aandoening of ten gevolge van factoren van buitenaf. In bepaalde gevallen is het dus mogelijk om de misselijkheid en/of het braken te voorkomen of te stoppen door de veroorzakende factoren te vermijden. Wanneer men bijvoorbeeld misselijk wordt of moet braken door het ruiken van een vieze geur kan men zich hiervan verwijderen.
Een factor die eveneens van tijd tot tijd voor misselijkheid, eventueel met braken, kan zorgen is stress of ernstige spanningen. Een heleboel mensen zijn bijvoorbeeld misselijk op het moment dat zij een examen moeten doen of wanneer zij een sollicitatiegesprek moeten gaan voeren. In een aantal van deze gevallen is de spanning zo groot dat men zelfs gaat overgeven. Pas na het voltooien van de opdracht welke voor de stress heeft gezorgd zal de misselijkheid geleidelijk weer afnemen.
Op het ogenblik dat men iets eet dat bedorven is dan zal het lichaam hier op reageren door de maag een signaal te sturen vanuit de hersenen waardoor men misselijk wordt en vaak ook moet braken. Het voedsel wordt zo sneller uit het lichaam afgevoerd dan wanneer het heel het spijsverteringskanaal passeert.