Voor de meeste patiënten die net te horen hebben gekregen dat zij aan kanker lijden heeft de term tumor een beangstigende bijklank. Toch wil het woord niet meer of minder zeggen dan zwelling. Een tumor kan zowel goed- als kwaadaardig zijn. Een goedaardige tumor wordt eveneens benigne genoemd, terwijl een kwaadaardige tumor met maligne aan wordt geduidt. Bij kanker is er sprake van de maligne tumoren.
Het kankerweefsel geneest niet goed en zal eenvoudig gaan bloeden. Het verlies van bloed (bijvoorbeeld in de ontlasting, in de urine, uit een tepel of tijdens het hoesten) is één van de voorname vroege symptomen die voor de aanwezigheid van kanker kunnen waarschuwen..
De gezwellen die door de kanker zijn ontstaan drukken op de andere structuren die zich in diens nabijheid bevinden en belemmeren hiervan het functioneren. Bij kanker aan de darm kan bijvoorbeeld de passage van het voedsel niet meer mogelijk zijn; bij kanker aan het ruggenmerg kunnen juist verlammingen ontstaan; in botten kunnen tumoren breuken doen ontstaan; bij kanker aan de zenuwen kan pijn optreden; in het hoofd ontstaan er eveneens andere neurologische problemen zoals epilepsie. Wanneer het beenmerg door tumorweefsel vervangen wordt dan ontstaan ernstige bloedarmoede en stollingsstoornissen.
Kanker heeft in de regel een verandering van de stofwisseling en regulatie daarvan tot gevolg (paraneoplastische syndromen), onder andere: de productie van hormonen zal stijgen, er kunnen veranderingen optreden aan de spieren, zenuwen en hersenen evenals aan het bloed en de stolling. Verder kan er zogenaamde tumorkoorts ontstaan en kan men een verminderde eetlust hebben en zelfs gewicht gaan verliezen.
Op het moment dat men veranderingen opmerkt is het dan ook altijd aan te raden om een arts te raadplegen zodat er onderzoek naar de oorzaak ervan kan worden verricht. Hoe eerder de oorzaak is gevonden des te groter de kans op herstel is.