Het Epstein Barr virus is net zoals onder andere het cytomegalie virus een herpes virus. Deze herpesvirussen blijven zich voor de rest van het leven van een besmet persoon in diens lichaam verborgen. Zo nu en dan kan het Epstein-Barrvirus echter weer worden ge(re)activeerd. Op zo’n moment wordt men zelf niet ziek, maar kan men wel door middel van het speeksel nog altijd andere personen besmetten. Het meest besmettelijk zijn echter de personen die pas ziek zijn of ziek zijn geweest.
Heeft men, bijvoorbeeld binnen het eigen gezin, te maken met iemand die lijdt aan klierkoorts dan doet men er goed aan goede hygiene in acht te houden en dus vaak de handen te wassen maar ook het gebruikte serviesgoed en bedden- en linnengoed te wassen. Door tijdens het niezen of hoesten een zakdoek voor de mond en neus te houden kan een patiënt met klierkoorts deels voorkomen dat andere mensen in diens omgeving besmet zullen raken. Ook het uitdelen van kussen wordt tijdens de ziekte ten zeerste afgeraden omdat de kans dan erg groot is dat men speeksel overbrengt op iemand die het virus nog niet bij zich draagt en dus hierdoor ziek zou kunnen worden. De ziekte wordt dan ook vaak de kus(jes)ziekte genoemd. Ondanks alles kan het toch gebeuren dat iemand zonder aanwijsbare reden klierkoorts oploopt.
Het Epstein-Barrvirus heeft dus klierkoorts tot gevolg met daarbij een maandenlange vermoeidheid in het meest gunstige geval, kanker in het meest slechte scenario dat kan ontstaan door deze ziekte. Een vaccin zou dan ook goed van pas komen. Het is echter niet eenvoudig om een helemaal veilig vaccin tegen dit betreffende virus te ontwikkelen. Vandaag de dag bestaat er wel al een vaccin tegen klierkoorts, maar dit zit nog steeds in een experimentele fase. Het wordt al wel toegediend in Afrika, omdat daar het risico op het zogenaamde Burkitt-lymfoom het meest groot is.