Op het moment dat er wel sprake is van een dergelijke aurafase dan kan men de ze herkennen aan verschijnselen zoals onder andere: het hebben van een blinde vlek, het zien van lichtflitsen, niet kunnen praten of uitvalsverschijnselen aan bijvoorbeeld een arm. Verder kan de betreffende patiënt last hebben van verwarring. In de meeste gevallen duurt de aurafase ongeveer een half uur maar deze kan in uitzonderlijke situaties ook veel langer duren. Op het moment dat men dit voor de eerste keer meemaakt kan dat voor ongerustheid zorgen en is men geneigd een arts et raadplegen. Iemand die echter al vaker migraine heeft gehad weet wat er zal gaan komen en kan dus maatregelen nemen om de volgende fase op te kunnen vangen, voor zover dit mogelijk is tenminste.
Meestal volgt na de aura de hoofdpijnfase die zich openbaart aan één kant van de aura. Binnen een half uur heeft men vanuit het niets ernstige kloppende hoofdpijn en zal het autonome zenuwstelsel ernstig ontregeld zijn. Daarnaast vindt er geen transport meer plaats in het maag-darmkanaal wat problemen kan geven met oraal ingenomen medicijnen. Men voelt zich een aantal uren erg misselijk en moet soms zelfs braken. Diarree en een overgevoeligheid voor licht en geluid komen ook regelmatig voor in deze hoofdpijnfase. Men wil vaak maar een ding: in bed gaan liggen met de deur en de gordijnen dicht. De aanval kan variëren van een halve dag tot soms wel drie dagen.
De herstelfase duurt doorgaans van één tot acht uur waarin men nog wat hoofdpijn heeft. In deze heeft men het gevoel dat men een grote prestatie geleverd heeft.
Vrouwen hebben twee tot drie maal vaker te maken met migraine dan mannen. Dat heeft vermoedelijk te maken met het feit dat het vrouwelijk hormoon oestrogeen de kans op migraine verhoogt. Er kan dan zowel sprake zijn van een tekort als een overschot.