Bij een dysthyme stoornis zijn er geen goede perioden zoals je die bij een gewone depressie soms wel ziet. De perioden bij een dysthyme stoornis zijn slecht of minder slecht. Men voelt zich doorgaans alleen en onbegrepen omdat de meeste mensen een dysthyme stoornis niet herkennen en het afdoen als klagen of zeuren. Door de dysthyme stoornis kan men dan ook slecht functioneren en slecht sociale- of relationele contacten vasthouden. Hierdoor krijgt men een gevoel van hopeloosheid. Veel mensen met een dysthyme stoornis hebben concentratie problemen, hun gevoel van eigenwaarde daalt razendsnel. Naast deze verschijnselen kunnen er nog eetproblemen ontstaan, slaapproblemen en klachten over vermoeidheid of weinig energie.
Een dysthyme stoornis kan verschillende oorzaken hebben, op zowel lichamelijk gebied, als psychisch gebied. Niet zelden is het een combinatie van beiden. Vaak liggen onbewuste psychische oorzaken aan de basis van een dysthyme stoornis, maar ook kan de erfelijkheidsfactor voor depressies een rol spelen of bijvoorbeeld traumatische lichamelijke problemen. De behandeling van een dysthyme stoornis is afhankelijk van de ernst en verschijnselen van de dysthyme stoornis. Indien mogelijk worden altijd de oorzaken behandeld. Kan dit niet dan moeten de verschijnselen van de dysthyme stoornis vermindert worden, en moet men met een dysthyme stoornis leren om te gaan. De behandeling is daarom vaak een combinatie van medicatie en psychotherapie. De medicatie bestaat in de meeste gevallen uit antidepressiva. Als men de dysthyme stoornis eenmaal accepteert en leert hoe om te gaan met een dysthyme stoornis, gaat het normale, dagelijkse functioneren in de meeste gevallen ook beter.