In sommige gevallen is van een operatie namelijk niet erg veel te verwachten, soms heeft de betreffende patiënt een bijkomende ziekte of aandoening waardoor een operatie te veel risico’s met zich mee zal brengen. In de meeste gevallen worden medicijnen voorgeschreven die de pijn zullen bestrijden, zoals bijvoorbeeld een middel als paracetamol of ibuprofen. Op het moment dat dit niet blijkt te helpen kunnen licht-morfine-achtige medicijnen mogelijk wel voldoende verlichting bieden. Wel moet men in zo’n geval rekening houden met het feit dat men niet zomaar kan stoppen met het gebruik ervan. Men dient, als het ware, af te kicken zoals een drugsverslaafde of alcoholist zou moeten *doen.
Door* rust te nemen, denken veel mensen met ischias, hun rug te kunnen herstellen. Helass is dat juist niet het geval want de rug zal daardoor nog erger verstijven en dus nog meer pijn gaan doen. Door daarentegen zo veel mogelijk te gaan bewegen blijven de spieren soepel en zal de pijn sneller verdwijnen omdat de zenuwen dan ook eerder zullen genezen.
Heeft men echter niet voldoende baat bij pijnstillende medicatie en voldoende beweging dan kan een arts besluiten de patiënt door te verwijzen naar een erkend fysiotherapeut. Deze kan met behulp van speciale oefeningen en massage proberen de ischias sneller te laten genzen en de patiënt van de klachten af te helpen.
Pas wanneer er klachten ontstaan die erop kunnen wijzen dat er ernstige complicaties zijn ontstaan zal een arts besluiten tot een operatieve ingreep. Dit si het geval als de tenen, of bepaalde delen van de voeten gevoelloos worden. Maar ook als men te maken krijgt met spieruitval door bijvoorbeeld het ontwikkelen van een zogenaamde klapvoet of wanneer men minder of geen controle meer heeft over de sluitspieren van de urineblaas en/of de anus.