In de betonbouw van vandaag de dag wordt echter in veel gevallen voor fabrieksmatig gestorte betonvloeren gekozen, zoals onder andere monoliet, waaraan ook nog hogere eisen gesteld kunnen worden. De drukvastheid begint bij ongeveer B25 tot zelfs B120 kwaliteit, waardoor het indringen van vocht aanmerkelijk vertraagd zal worden. Door de alkaliteit en de goede betondekking van het gebruikte wapeningsstaal kan er een product met een levensduur van tientallen jaren geleverd worden.
Betonvloeren worden in ons land in een heleboel gevallen toegepast. Nieuwe betonvloeren dienen ongeveer voor de duur van zeven weken te drogen in verband met hydratatie, dus de vorming van cement. Na het verstrijken van deze periode dient de vloer gecontroleerd te worden op de aanwezigheid van vocht. De betonnen ondergrond mag zo’n twee tot drie procent maar hooguit vier procent vocht bevatten. Behalve met behulp van een vochtmeter kan dit eveneens gecontroleerd worden door op een bepaalde plaats een plastic zak of folie neer te leggen welke rondom met tape vast wordt geplakt. Wanneer na tenminste 24 uur er onder het plastic of de folie geen condensvorming op is getreden dan kan de vloer over worden geschilderd. Bij voorkeur dient de vloer wel ontdaan te worden van de inmiddels gevormde betonhuid (meestal een glazige, doorzichtige laag) door middel van het stralen van de vloer.
Op de ontstane ruwige betonvloer kan een eerste impregneerlaag aan worden gebracht. Na voldoende te zijn gedroogd, zo’n 24 uur, kan er een tweede en een derde coating op de vloer aan worden gebracht. Het gemiddeld materiaalverbruik bedraagt ongeveer 250 gram per vierkante meter. Eventueel kan in de eerste coatinglaag van de vloer gemalen cocosnoot, vuurgedroogd kwartszand of carborundum in worden gestrooid. Na het drogen moet het geheel luchtig af worden geveegd met een bezem zodat het losliggende zand verwijderd wordt en daarna kan de laatste afwerklaag aan worden gebracht. In het algemeen geldt dat de levensduur van een vloercoating voor een belangrijk deel bepaald wordt door het aantal lagen dat men ervan heeft aangebracht op de betonvloer en de laagdikte die is bereikt. twee dunne lagen coating geven een beter resultaat dan één dikke laag.