De plaatsing van een maagband is een laparoscopische, zogenaamde minimaal invasieve, operatie. De maagband wordt om de bovenzijde van de maag geplaatst, en vormt daar een soort mini-maag boven de reeds bestaande maag. Dit kleine maagje heeft een inhoud van circa 1 tot 2 eetlepels. De inhoud van de maag wordt zo gelijk gemaakt met de maag wanneer men een gastric bypass uit laat voeren. Het enige verschil is dat er bij het plaatsen van een maagband geen sprake is van een fysieke scheiding. Als alternatief voor het plaatsen van een maagband kan een maagverkleining zijn.
De generatie maagbanden van tegenwoordig is zonder chirurgisch ingrijpen indien nodig aan te passen. Zo kan de maagband bijvoorbeeld met behulp van een injectiepoort welke onderhuids aan is gebrachte, groter dan wel kleiner worden gemaakt.
In de regel wordt een maagband pas als laatste optie geplaatst. De maag zelf is immers niet verantwoordelijk voor de (ernstige) obesitas waar iemand aan lijdt. Een voordeel van zo’n maagband is wel dat het plaatsen ervan bijna nooit permanent is en dus zonder schade weer weg kan worden gehaald. Een paar redenen om de maagband als optie te overwegen zouden kunnen zijn (naast de obesitas): een groter risico op het ontstaan van diabetes type II, gewrichten van met name de heupen en de knieën, die beginnen te degenereren zoals bij artritis het geval is, een beginnende trombose waarbij reeds een negatieve prognose is gesteld of het niet, of niet voldoende, werken van verschillende dieetmethodes.
Naast al deze indicaties om een maagband te laten plaatsen zijn er uiteraard ook bij deze ingreep een aantal contra indicaties te noemen. Men moet bijvoorbeeld bedenken dat de plaatsing van een permanente maagband een separatie van de bestaande maag betekent.