Hemoglobine bevat ijzer, waardoor dus een tekort hieraan leidt tot het ontstaan van bloedarmoede. Een tekort aan ijzer kan het rechtstreekse gevolg zijn van te weinig ijzer in de voeding, maar eveneens het gevolg van een onvermogen om het ijzer op te nemen of door een verhoogd verlies van ijzer dat reeds aanwezig is. Een tekort aan ijzer is echter niet de enige oorzaak van bloedarmoede, er zijn nog een heleboel andere mogelijke oorzaken te nomen, het grootste deel daarvan is echter zeldzaam tot zeer zeldzaam te noemen.
Bloedarmoede kan onder andere ontstaan door: een verminderde aanmaak van bloedcellen, hemolyse (een verhoogde afbraak van bloedcellen) en het verlies van bloed. De verminderde aanmaak van bloedcellen kan het gevolg zijn van een aantal tekorten (aan ijzer, vitamine B12, foliumzuur en de intrinsic factor) en van erfelijke afwijkende vormen van hemoglobine. Maar ook door chronische ziekten, beenmergaandoeningen evenals bepaalde ziektes waarbij beenmerg verdwijnt.
Hemolyse kan het gevolg zijn van onder andere afwijkingen aan cellen of door de aantasting van rode bloedcellen door eencellige parasieten zoals bijvoorbeeld bij malaria het geval is. Bloedverlies daarentegen kan een verlies van bloed betreffen dat erg groot is waardoor het lichaam dit zelf niet op kan vangen of een langduring maar gering bloedverlies dat de voorraad ijzer dat in het lichaam aanwezig is langzaam uit zal putten.
Situaties waarin men gemakkelijk bloed en bloedarmoede door kan krijgen kan verliezen zijn een bevalling en forse verwondingen. Maar in het geval van een zware menstruatie of een langdurig bloedverlies dat men zelf niet op heeft gemerkt zoals onder andere een bloeding uit een darm als gevolg van de aanwezigheid van poliepen, tumoren of parasieten en dan voornamelijk wormen.